Nie oznacza to jednak, że tradycyjna wentylacja grawitacyjna odeszła w zapomnienie. Aby była ona efektywna, należy spełnić kilka warunków.
Normyiwymaganiaprawne
Wyposażenie domu mieszkalnego w system wentylacji jest narzucone przez prawo budowlane. To ono również określa, jak powinien być zbudowany system, aby zaspokajał potrzeby wszystkich mieszkańców. W celu ujednolicenia zasad projektowania takich instalacji wprowadzono normy, które precyzują ilość dostarczanego powietrza w poszczególnych pomieszczeniach, a także warunki techniczne budowy. Poza prawem budowlanym, dokumentem wiążącym instalatorów i projektantów jest Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12.02.2002, które zawiera specjalny rozdział poświęcony klimatyzacji i wentylacji. Szczegółowe parametry konstrukcji określają natomiast dwie polskie normy: PN-83/B-03430 Az3 2000 oraz PN-89/B-10425. Można w nich znaleźć między innymi informację, jaką objętość powinien mieć strumień powietrza w każdym z wnętrz. Najwyższe wymagania stawia się pomieszczeniom wyposażonym w kuchnię gazową (70 m3/h), najmniejsze – korytarzom i pomieszczeniom gospodarczym (15 m3/h).
Budowa wentylacji grawitacyjnej nie jest prosta. Aby uwzględniała ona normy budowlane i była efektywna, wymaga dokonania skomplikowanych obliczeń. Powinna też spełniać inne liczne wymagania:
minimalna powierzchnia kanału to 0,016 m2,
najmniejszy wymiar przewodu prostokątnego to 10 cm,
długość kanału powinna być obliczona zgodnie ze wskazaniami normy,
wentylacja grawitacyjna powinna mieć wylot w pomieszczeniach bezokiennych, jak garderoba czy spiżarnia,
kanały wentylacyjne są niezbędne w pokojach na poddaszu,
komin powinien mieć określoną normami wysokość nad powierzchnią dachu,
